Nie wszyscy mają możliwość posiadania AIX-a i podłączonej do niego drukarki. W takim przypadku należy stworzyć sobie drukarkę drukującą do pliku! Nie jest to takie trudne jak się wydaje.
Jak zrobić z ps albo pdf-a plik tekstowy? użyć pstotext!
Package: pstotext
Priority: optional
Section: universe/text
Installed-Size: 144
Maintainer: J.H.M. Dassen (Ray)
Architecture: i386
Version: 1.9-4
Depends: gs | gs-gpl (>= 3.51), libc6 (>= 2.4-1)
Filename: pool/universe/p/pstotext/pstotext_1.9-4_i386.deb
Size: 32456
MD5sum: 6c3a27bb7a95266d46eb408582344986
SHA1: b7b3cbcee2ff975736bfefe0997ee2402d7fe670
SHA256: 423e63bece2e75c2a6bbd34e1a93847e0509fb4d1c1f7dc7fc96311e185e6fdb
Description: Extract text from PostScript and PDF files
pstotext extracts text (in the ISO 8859-1 character set) from a PostScript
or PDF (Portable Document Format) file. Thus, pstotext is similar to the
ps2ascii program that comes with ghostscript. The output of pstotext is
however better than that of ps2ascii, because pstotext deals better with
punctuation and ligatures.
Bugs: https://bugs.launchpad.net/ubuntu/+filebug
Origin: Ubuntu
Prędzej czy później każdy administrator stara się optymalizować swoją pracę przez pisanie skryptów automatyzujących jego pracę. Cześć skryptów zapewnie będzie wykonywała zdalne polecenia przez ssh (nie wszędzie można instalować własne oprogramowanie, nie wszędzie jest Bash). Jeżeli pracujemy w środowisku z wieloma administratorami wypadałoby też sprawdzać w skryptach, czy mamy połączenie do zdalnych systemów.
Jak to można zrobić?
Najprościej użyć kodu błędu ostatniego polecenia ;). W skryptach przeważnie też nie należy pytać o hasło do zdalnej maszyny ;).
Przygotowuje szkolenie z podstaw AIX-a, jednym z elementów szkolenia jest nauka podstaw pracy z profilami lpar-ów. Znalazłem jeden problem: jak ograniczyć kursantom możliwość przyznania „nieograniczonej” ilości procserów i pamięci? Mogę ograniczyć możliwości do bawienia się określonymi lparami, ale nie mogę przydzielić zakresów dozwolonych wartości. Praca w środowisku wielu administratorów nie jest taka łatwa tutaj ;).
Co jakis czas tworzymy nowe partycje ale czasem system informuje nas iż należy zrestartować go aby na nowo odczytać informację z tablicy partycji. Teraz można to zrobić bez restartu, wystarczy wykorzystać program partprobe:
oot@ubuntu:~# cfdisk /dev/sdb
root@ubuntu:~# mkfs.ntfs /dev/sdb
sdb sdb1
root@ubuntu:~# mkfs.ntfs /dev/sdb2
The device doesn't exist; did you specify it correctly?
root@ubuntu:~# partprobe /dev/sdb
root@ubuntu:~# mkfs.ntfs /dev/sdb2
Cluster size has been automatically set to 4096 bytes.
W przypadku dodawania nowych repozytoriów może się pojawić błąd mówiący o braku możliwości weryfikacji klucza PGP:
W: GPG error: http://ppa.launchpad.net lucid Release: The following signatures couldn't be verified because the public key is not available: NO_PUBKEY D6B6DB186A68F637
W najprostszym przypadku rozwiązać można to w następujący sposób:
Deweloperzy Ubuntu w wersji Lucid postanowili wprowadzić „piekną zmianę” i narzędzia dos2unix i unix2dos zostały zastąpione przez fromdos i todos z pakietu tofrodos. Jeżeli jesteś przyzwyczajny do komend dos2unix i unix2dos to:
sudo ln -s /usr/bin/fromdos /usr/bin/dos2unix
sudo ln -s /usr/bin/todos /usr/bin/unix2dos
W skryptach często dokonuje się przekierowania jakiegoś strumenia danych do plików. Standardowo robiłem to zawsze na zasadzie:
blablabla >> $FILENAME
Pytanie tylko co będzie, gdy w nazwie pliku „$FILENAME” będzie spacja? Skrypt zapisze dane w innym pliku! Tak więc wszystkie nazwy plików powinny być prezentowane w skryptach następująco:
W przypadku pracy w środowisku wielu administratorów albo na wielu serwerach przydatne może być nauczenie się stworzenia prostych pakietów DEB i RPM. Tutaj opiszę metodę tworzenia primitywnych pakietów DEB. Osobiście używam jej do dystrybucji skryptów wspomagających administrację serwerami