Wykonywanie polecen padmin-a z powłoki root-a jest proste:
# /usr/ios/cli/ioscli ioslevel 2.1.0.10-FP-20.1
Archiwum kategorii: Wirtualizacja
vio: padmin i wykonywanie polecen root-a
Czasem przychodzi potrzeba wykonania polecenia w ograniczonej powłoce padmi-na jako root. Najprostszym sposobem jest użycie sztuczki z „print”:
$ whoami padmin $ bootinfo -s hdisk0 rksh: bootinfo: not found. $ print bootinfo -s hdisk0 | oem_setup_env 70006
VMware player
Przeglądając oprogramowanie do wirtualizacji testowałem także VMware Player-a na Linuksie. Musze przyznać, ze jestem pozytywnie zaskoczony w porównaniu do VMware Server. Instalacja jest prosta, choć musi odbywać się w trybie konsolowym (wymagana akceptacja licencji). Następnie wywołujemy polecenie vmplayer i możemy tworzyć wirtualne maszyny. Wszystko tutaj odbywa się łatwo i intuicyjnie. Jedynym minusem jest możliwość uruchomienia tylko jednej maszyny :/
VMware Virtual Server 2
Ze względu na fakt, iż w pracy używam produktów VMware postanowiłem zainstalować sobie w domu darmową wersję ich produktu: VMware Server 2 (wcześniej walczyłem z VMware Player ale pozwala to mieć uruchomioną tylko jedną wirtualną maszynę na raz). Program został wydany rok temu i od tego czasu nie było aktualizacji. Wynikają z tego następujące fakty:
- cholernie trudno zainstalować to pod Linuksem, o ile jeszcze instalacja binariów jako tako idzie, to instalacja sterowników do jądra (wymaga rekompilacji) jest prawie niemożliwa (trzeba albo modyfikować źródła nagłówków jądra albo edytować skrypt instalacyjny by poprawnie wykrył wersję jądra oraz trzeba patchować źródła sterowników sieciowych dla systemów 64 bitowych), istnieją oczywiście prekompilowane moduły do jądra ale dla dystrybucji sprzed roku, dwóch…
- Wszystko jest obłsugiwane przez przeglądarkę, by dostać się do wirtualnej konsoli systemu trzeba mieć odpowiednia wtyczkę. Niestety nie działa ona pod Firefoksem 3.6 (ale pod starym IE tak 😉 ),
Gdyby nie to że mam sentyment do VMWare i jakieś plany na przyszłość względem darmowych produktów VMware to bym poddał sie wcześniej i przerzucił na konkurencyjny soft. Prawdę mówiąc jestem troche rozczarowany :/ Z dawnych czasów pamietam że to lepiej pracowało…
ps. Tak, zainstalowałem to na 64 bitowym Windowsie ;). Będę mógł mieć uruchomione wirtualne maszyny i pograć w Cywilizację 5 😀
Xen: problem z pamięcią podczas instalacji systemu gościa
Jeżeli napotkasz następujący problem, oznacza to iż probujesz użyć wersje 64 bitową na 32 bitowej wersji Xen-a (albo odwrotnie):
ERROR POST operation failed: xend_post: error from xen daemon: (xend.err 'Error creating domain: (4, \’Out of memory\’, „xc_dom_boot_mem_init: can\’t allocate low memory for domain\\n”)’)
Musisz po prostu zmienić wersje systemu, który próbujesz zainstalować.
AIX VIO – bezpieczeństwo – sprawdzanie logów
Krótka lekcja na temat VIO. Dwie komendy pozwalające monitorować system:
lsgcl – przeglądanie zawartosci gcl (global command log)
lsfailedlogin – lista nieudanych logowań do systemu.
Należy pamiętać że syslog nie jest konfigurowalny na VIO, więc należy obmyśleć sposób automatycznego przeglądania i analizowania wpisów w nim zawartych…
Komendę viosecure omówię kiedy indziej…
Qemu 0.6.1 – wirtualny komputer w prosty sposób
Qemu to emulator maszyny typu PC. Swą popularność zawdzięcza prostocie instalacji i obsługi.
Czytaj dalej Qemu 0.6.1 – wirtualny komputer w prosty sposób
Xen – parawirtualny serwer
Instalacja z binariów
Najpierw ze strony http://www.cl.cam.ac.uk/Research/SRG/netos/xen/downloads.html ściągamy archiwum zawierające program. Archiwum to rozpakowujemy do podkatalogu. Program do poprawnego działania potrzebuje następujących pakietów: