RPM to jeden z najpopularniejszych systemów pakietów dostępnych w Linuksie (pozostałe to TGZ z Slackware oraz deb z Debiana). Oprócz wersji binarnej lub źródłowej programu każdy pakiet zawiera informację o wersji oraz wymaganych programach do jego działania. Sam program rpm jest raczej dość prymitywny i dlatego powstało kilka nakładek mających ułatwić pracę z nim, zostały one omówione w innej lekcji.
Najbardziej uniwersalnym sposobem instalowania oprogramowania w Linuksie jest kompilacja ich ze źródeł udostępnianych przez autorów. Plusami takiego sposobu jest możliwość maksymalnego dostosania go do naszych potrzeb (architektura procesora, opcje konfiguracji i kompilacji programu), minusem brak zależności a czasem nawet możliwości łatwego odinstalowania aplikacji. Cóż, nic nie jest idealne.
Strona domowa projektu http://lms.rulez.pl/
Pakiet binarny instalujemy komendą apt-get install nazwa_pakietu. Usuwamy go przy pomocy komendy (pozostają jednak pliki konfiguracyjne) apt-get remove nazwa_pakietu. Pakiet kompletnie usuwamy komendą apt-get remove –purge nazwa_pakietu.
Czytaj dalej Debian – zarządzanie oprogramowaniem dostępnym w postaci pakietów
Debian posiada kilka narzędzi dostępnych także w innych dystrybucjach oraz bardzo przydatny mechanizm konfiguracji wstępnej pakietu. Tak więc pakiet podczas instalacji może być skonfigurowany a następnie zrekonfigurowany, jeżeli będziemy tego potrzebować.
Jądro systemu zapewnia współpracę między aplikacjami a sprzętem komputerowym. Odpowiada za wykorzystanie pamięci operacyjnej, współdzielenie procesora, zapis i odczyt z pamięci masowych (dyski twarde, cdrom-y) itp. W przypadku Linuksa jądro systemu jest tworzone przez wspólnotę programistów skupioną wokół twórcy, czyli Linusa Torvaldsa.
Aby skompilować jądro pod Debianem należy zainstalować pakiet źródłowy z wersją jądra, która nas interesuje oraz ewentualnie pakiety z łatami. Następnie kompilujemy jądro. Oprócz standardowej procedury (make config, make clean itp) można to samo przeprowadzić w prostszy sposób. Debian zawiera specjalny pakiet (kernel-package) pozwalający po wybraniu potrzebnych opcji na stworzenie pakietu z jądrem.
Każde oprogramowanie kiedyś się starzeje i trzeba je uaktualnić. Niestety, jest to zajęcie dla administratora i w zależności od wybranej dystrybucji może być to łatwe albo i nie.
W Linuksie mamy trzy główne systemy pakietów: rpm (Red Hat packet menager), deb (debian) oraz tgz (Slackware). Także każda dystrybucja ma swój indywidualny sposób na wykonanie uaktualnienia pakietów.
Debian posiada własny system pakietów o nazwie DEB. Jest on najbardziej zaawansowany z wszystkich linuksowych rodzajów. Oprócz informacji o wymaganych współzależnościach ma także możliwość sugerowania zainstalowania innych programów, które znacznie rozszerzą jego możliwości. Dodatkowo system kontroluje wersje instalowanych pakietów przez co dla każdej dystrybucji są dostępne programy w odpowiedniej wersji.
Czytaj dalej Debian Sarge – system pakietów i narzędzia zarządzania nimi
Yum jest programem pozwalającym w wygodny sposób zarządzać oprogramowaniem dostępnym w dystrybucji. Operuje nie tylko na pojedynczych pakietach, tak jak narzędzie rpm, ale również na całych ich grupach. Pozwala również ściągać potrzebne oprogramowanie z serwerów
Czytaj dalej Yum – narzędzie do interaktywnego zarządzania pakietami rpm w Fedorze